Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

przyczaić się

  • 1 przyczaić się

    przyczaję się, przyczaj się сов.
    притаи́ться; затаи́ться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przyczaić się

  • 2 przyczaić

    глаг.
    • притаиться
    * * *
    przycza|ić
    się, \przyczaićję się, \przyczaićj_się сов. притаиться; затаиться

    Słownik polsko-rosyjski > przyczaić

  • 3 zaczaić się

    zaczaję się сов.
    притаи́ться, затаи́ться, засе́сть

    zaczaić się się na kogoś — устро́ить заса́ду на кого́-л.

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zaczaić się

  • 4 przycupnąć

    глаг.
    • сжать
    • сжаться
    * * *
    przycupn|ąć
    сов. разгЛ. присесть на корточки;
    2. прикорнуть, примоститься; 3. притаиться
    +

    1. przykucnąć 2. przysiąść 3. przyczaić się

    * * *
    сов. разг.
    1) присе́сть на ко́рточки
    2) прикорну́ть, примости́ться
    3) притаи́ться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przycupnąć

  • 5 przywarować

    сов. притаиться; прижаться к земле (о животных)● przyczaić się
    * * *
    сов.
    притаи́ться; прижа́ться к земле́ ( о животных)
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przywarować

  • 6 zaczaić

    глаг.
    • запрятать
    • погребать
    • попрятать
    • припрятать
    • притаиться
    • прятать
    • скрывать
    • скрыть
    • спрятать
    • таиться
    • укрывать
    • утаивать
    • утаить
    • уткнуть
    • уткнуться
    • хоронить
    * * *
    zacza|ić
    się, \zaczaićję_się сов. притаиться, затаиться, засесть;
    \zaczaić się na kogoś устроить засаду на кого-л.

    Słownik polsko-rosyjski > zaczaić

См. также в других словарях:

  • przyczaić się — dk VIa, przyczaić sięczaję się, przyczaić sięczaisz się, przyczaić sięczaj się, przyczaić sięczaił się przyczajać się ndk I, przyczaić sięam się, przyczaić sięasz się, przyczaić sięają się, przyczaić sięaj się, przyczaić sięał się 1. «ukryć się,… …   Słownik języka polskiego

  • zaczaić się — dk VIa, zaczaić sięczaję się, zaczaić sięisz się, zaczaić sięczaj się, zaczaić sięił się zaczajać się ndk I, zaczaić sięam się, zaczaić sięasz się, zaczaić sięają się, zaczaić sięaj się, zaczaić sięał się «ukryć się, aby móc kogoś śledzić,… …   Słownik języka polskiego

  • przyczajać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przyczajać sięam się, przyczajać sięa się, przyczajać sięają się {{/stl 8}}– przyczaić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przyczajać sięczaję się, przyczajać sięczai się, przyczajać sięczaj się {{/stl 8}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pazur — 1. Lwi pazur «wielki talent»: Arata Isozaki, który jest mistrzem w projektowaniu teatrów i zaprojektował ich w Japonii kilkanaście, pokazał i tutaj swój lwi pazur. TPow 48/1994. 2. Mieć kogoś, coś za psi pazur «traktować kogoś, coś lekceważąco,… …   Słownik frazeologiczny

  • pazur — m IV, D. a, Ms. pazururze; lm M. y 1. «u niektórych płazów, większości gadów, u ptaków i wielu ssaków, szczególnie drapieżnych: hakowato wygięta i ostro zakończona płytka rogowa pokrywająca z wierzchu i z boków końcowe człony palców i wystająca… …   Słownik języka polskiego

  • przytaić — dk VIa, przytaićtaję, przytaićisz, przytaićtaj, przytaićił, przytaićtajony przytajać ndk I, przytaićam, przytaićasz, przytaićają, przytaićaj, przytaićał, przytaićany, przestarz. «ukryć, zataić» dziś tylko we fraz. Przytaić oddech «wstrzymać,… …   Słownik języka polskiego

  • przywarować — dk IV, przywarowaćruję, przywarowaćrujesz, przywarowaćruj, przywarowaćował «przyczaić się, ukryć się czając się; o zwierzętach: przylgnąć bez ruchu do ziemi» Żołnierze dopadli bramy i przywarowali. Pies przywarował u nogi …   Słownik języka polskiego

  • чаять — чаю думать, полагать, надеяться, ожидать , нареч. чай, чать вероятно (см.), невзначай, отчаяться, укр. чайом на карауле , отчай отчаяние , др. русск. чаяти ожидать, надеяться , ст. слав. чаѩти, чаѭ ἐλπίζω, προσδέχομαι, προσδοκῶ (Остром. Супр.),… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • przycupnąć — dk Va, przycupnąćnę, przycupnąćniesz, przycupnąćnij, przycupnąćnął, przycupnąćnęła, przycupnąćnęli, przycupnąćnąwszy pot. «przysiąść, przykucnąć zajmując niewiele miejsca, zwykle na krótko; przyczaić się» Przycupnąć na brzegu krzesła, na krawędzi …   Słownik języka polskiego

  • očaj — ȍčāj m DEFINICIJA stanje onoga koji je izgubio svaku nadu, koji je ispunjen beznađem [u očaju] ETIMOLOGIJA od (ot ) + ≃ prasl. i stsl. čajati: čekati, nadati se (rus. čájat , polj. przyczaić się) …   Hrvatski jezični portal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»